Księga Hioba (Hi 11)
Wysłany na Mar 20, 2010 w Ks. Hioba (Hi), Stary Testament | 0 wpisów
Pierwsza mowa Sofara: Nawróć się!
Jesteś zuchwały
1
Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł:
2
“Czyż nie dostanie odprawy gaduła,
a wymowny człowiek ma słuszność?
3
Czy mężowie zamilkną słysząc brednie,
czy szyderstwo nie otrzyma nagany?
Bóg ci grzech udowodni
4
Rzekłeś: “Nauka moja czysta,
niewinny jestem w Twych oczach”.
5
Lecz gdyby Bóg przemówił
i zaczął z tobą rozmawiać,
6
objawił ci tajniki rozumu,
gdyż wieloraka to mądrość:
poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał.
Niezgłębiona wielkość Boga
7
Czy dosięgniesz głębin Boga,
dotrzesz do granic Wszechmocnego?
8
Wyższe nad niebo. Przenikniesz?
Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz?
9
Powierzchnią dłuższe od ziemi
i szersze nawet od morza.
10
Gdy przechodzi, nakłada więzy,
woła na sąd, kto zabroni?
11
Ludzie podstępni są Mu jawni,
widzi zło, bo uważa.
Nawróć się, a zaznasz szczęścia
12
Lekkoduch niech się hamuje,
a płochy niech wejdzie w siebie.
13
Gdy będziesz miał wierne serce,
do Niego wzniesiesz swe ręce,
14
gdy odsuniesz dłonie od występku
i nie ścierpisz grzechu w namiocie -
15
to głowę podniesiesz: bez winyś;
staniesz się mocnym: bez lęku.
16
Cierpienie twe pójdzie w niepamięć,
jak deszcz miniony je wspomnisz.
17
Życie roztoczy swój blask jak południe,
mrok się przemieni w poranek.
18
Pełen nadziei, ufności,
odpoczniesz bezpiecznie strzeżony.
19
Nikt nie zakłóci spokoju,
a wielu ci będzie schlebiało.
20
Lecz oczy występnych osłabną,
nie znajdą dla siebie schronienia,
ufność ich – wyzionąć ducha”.